Wielka księga ceramiki – Joaquim Chavarria

Z maili, które dostaję, widzę, że sporo osób interesuje się ceramiką. Ma to z pewnością związek z tym, że rękodzieło staje się coraz bardziej popularne i że zwiększył się dostęp do materiałów (np. jeszcze nie tak dawno nie było gotowych szkliw i tajniki ich sporządzania znane były nielicznym). Łatwiej też niż kiedyś znaleźć miejsce, gdzie można gotową rzecz wypalić. Ba, nawet koszt pieca nie jest relatywnie tak wysoki jak kiedyś.
Postanowiłam zatem zrecenzować kilka książek dotyczących ceramiki. O jednej pisałam tu, następne omówię w kilku najbliższych postach. W tym miejscu pragnę serdecznie podziękować za udostępnienie tych pozycji Ulce, która uczyła mnie i nadal uczy tajników tej sztuki. Niektóre książki mogą być trudno dostępne na rynku (być może trzeba by ich szukać w antykwariatach lub na allegro), inne są do dostania w sklepach internetowych. Ale tak czy owak myślę, że warto opisać pokrótce ważniejsze pozycje dotyczące tej dziedziny.
Wielka księga ceramiki to jedna z bardziej profesjonalnych pozycji na ten temat, ale nie jest to bynajmniej suchy podręcznik akademicki. Jest napisana przystępnie i bogato ilustrowana. Jej autor to profesor ceramiki i rzeźby w szkole w Barcelonie.
Książkę podzielono na 4 części. Pierwsza dotyczy historii garncarstwa, druga - materiałów i wyposażenia, trzecia - technik i metod pracy. Czwarta to konkretne projekty, które można wykonać, wykorzystując wiedzę z poprzednich rozdziałów.
Niektóre informacje mogę się wydać dość specjalistyczne, ale ja akurat mam naturę dociekliwą i czasem lubię wiedzieć więcej niż mniej. Świetne jest dokładne omówienie rodzajów glin i szkliw, a także rodzajów pieców. Pewnie żadnego w życiu nie zbuduję, ale ten podrozdział bardzo mnie zaciekawił.
Wszystkich opisanych technik formowania z gliny można się nauczyć samemu. Poza toczeniem na kole. Właściwie w każdej książce na temat ceramiki toczeniu poświęca się osobny podrozdział. Rozumiem, że to ważna kwestia, bez której trudno mówić o garncarstwie czy ceramice (tak, tak, to dwie różne rzeczy). Jednak bez kontaktu z kołem, gliną i z osobą, która cię we wszystko wprowadzi, trudno się na podstawie opisów nauczyć tej trudnej sztuki. Choć samym opisom nie mogę nic zarzucić. Ba, chyba równie precyzyjnych (z rycinami układu rąk i dokładnymi fotografiami) dotąd nie widziałam.
Myślę, że jest to doskonały poradnik zarówno dla tych, którzy chcą się nauczyć lepienia z gliny, jak i dla tych, którzy już z gliną mieli do czynienia i chcą poszerzyć swoją wiedzę i umiejętności. Mniej za to – niż w innych publikacjach na ten temat – jest tu zdjęć gotowych prac i projektów.

Jedna z technik modelowania - wydrążanie.

Budowanie z wałeczków i ślimaczków (na zdjęciu sam autor).

O szkliwach.

tytuł: Wielka księga ceramiki
autor: Joaquim Chavarria
wydanie: Łódź 1996
wydawnictwo: Galaktyka
okładka: miękka, kolor
środki: kolor
format: 23 x 30 cm
liczba stron: 192
ISBN: 83-86447-58-3
język wydania: polski
język oryginału: hiszpański (Artes y oficios ceramica)
ocena całości: wysoka

aut. tekstu i foto: Plastusia